Będzie się Dzieło! 'Platforma' Anny Okrasko

1.12.2012 (sobota), godz. 18 

 

Prezentacja projektu Anny Okrasko, Dagmary Latała i Jacka Paździora połączona z dyskusją na temat możliwych form udostępnienia dachu Bunkra Sztuki mieszkańcom Krakowa.

Anna Okrasko – artystka wizualna oraz Dagmara Latała i Jacek Paździor – architekci na co dzień działający jako LatalaDesign, współpracują nad projektem adaptacji dachu Galerii Bunkier Sztuki.
Dach jest miejscem niedostępnym dla zwiedzających. Z uwagi na dość niekomfortowe wejście nawet większość pracowników Bunkra nigdy na nim nie była. Po trudach związanych ze wspinaczką, śmiałkowie odkrywają niebywały potencjał drzemiący w odizolowanej przestrzeni. Usytuowana w ścisłym centrum Starego Miasta w Krakowie, ukazuje rzadko spotykaną perspektywę na zabytkowe okoliczne budowle (kamienice na pl. Szczepańskim, kościół Mariacki, kopułę kościoła św. Anny, dziedzińce okolicznych kamienic). Jednocześnie jest miejscem odosobnionym, niewidocznym z poziomu ulicy, wymarzonym do medytacji i odpoczynku – paradoksalnie – na łonie natury, bo w koronach drzew rosnących na pobliskich Plantach.
Artyści podjęli próbę przystosowania tego miejsca do potrzeb mieszkańców miasta. Chcą stworzyć ludziom warunki umożliwiające nie tylko komfortowe wyjście na dach, ale również spędzanie na nim wolnego czasu.
W swoim projekcie nie chcą z góry określać funkcji powstającej Platformy. Diagnozę poprzedzą konsultacjami. Będą dążyli do stworzenia przestrzeni możliwie otwartej, wykreowanej co prawda przez artystów i instytucję sztuki, jednak programowo mało od nich zależnej, w której obok wydarzeń artystycznych będą mogły się odbywać działania pomyślane przez zewnętrznych inicjatorów.
Realizacją projektu chcą nawiązać do najlepszych standardów pracy artysty i architekta z lokalną społecznością. Wgłębiając się w jej potrzeby, autorzy zaproponują również otwartą dyskusję na temat potrzeb i ograniczeń generowanych przez miejsca publiczne.
Projekt Platforma, a następnie inicjatywa jego budowy ściśle ingerują w architekturę Bunkra Sztuki – budowlę zaprojektowaną przez Krystynę Różyską-Tołłoczko, otwartą dla zwiedzających od 1965 roku. Obiekt ten, będąc znakomitym przykładem powojennej architektury modernistycznej ulokowanym w centrum Krakowa, jest dowodem na jak dotąd najodważniejszą próbę włączenia współczesnej architektury w zabytkową strukturę urbanistyczną miasta.

Anna Okrasko. Urodzona w 1981 roku w Warszawie. W 2004 obroniła dyplom w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Leona Tarasewicza. W 2009 roku ukończyła podyplomowe studia w Piet Zwart Institute w Rotterdamie. Jest laureatką Stypendium Fundacji Vordemberge-Gildewart (2011) oraz nagrody Promotieprijs (2011). Jej prace były prezentowane m.in w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie oraz TENT w Rotterdamie.

LATALAdesign. Studio projektowe Dagmary Latała i Jacka Paździora, absolwentów krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studio z pogranicza sztuki i dizajnu – zajmuje się projektowaniem eksperymentalnym, przenosząc efekty swoich poszukiwań również na działania w sferze rewitalizacji przestrzeni publicznej. Przykładem ich działań jest nagradzany projekt wielofunkcyjnej ławki GROOVE (2010) i mobilny pawilon Małopolska (Mały Rynek, Kraków 2011; Mont des Arts/Kunstberg, Bruksela 2012).
Wystawiali na Gdynia Design Days 2010 (strefa miejska, Gdynia), Łódź Design 2010 (Łódź Art Center, Łódź 2010), Dizajn-WAWA, Projektowanie w działaniu (Fundacja Bęc Zmiana, Warszawa 2011), Wartość Dodana – Global Design from Poland (Titanikas, Wilno 2011).

Anna Okrasko, Platforma, 2012, fragment pracy

W ramach projektu Będzie się Dzieło!
Projekt oraz organizowane w jego ramach wydarzenia są częścią zadania Otwarta Przestrzeń Sztuki. Edukacja kulturalna w Bunkrze. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Nowe nabytki zostały zakupione w ramach zadania Podzielmy się Kolekcją! Rozbudowa kolekcji Bunkra Sztuki. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Będzie się Dzieło! Co ma Honza do Kosutha?

30.11.2012 (piątek), godz. 19 

Kosuth, Kolář, Morel, Moore, Monastyrski, Zamojski. O tym, co ich dzieli, a co łączy opowie Daniel Muzyczuk.
Joseph Kosuth może w tytule występować jako synonim sztuki konceptualnej i sugerować, że Zamojski ma ze sztuką pojęciową jakiś problem, lub też, wręcz przeciwnie, że celem wykładu będzie usytuowanie go na drzewie genealogicznym, w którym konceptualiści pełnią funkcję odległych dziadków. Oba problemy są jednak pozorne, pierwszy czysto spekulatywny, a drugi oczywisty. Pytanie jednak nie musi domagać się rozwiązania, a oznaczać pewien obszar możliwości, które wymagają dochodzenia, w którym na równych prawach znajdzie się Kosuth, Kolář, Morel, Moore, Monastyrski oraz kilka innych postaci.
Daniel Muzyczuk. Kurator w Muzeum Sztuki w Łodzi. Od 2008 do 2011 kurator w Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w Toruniu. Kurator projektów, m. in.: Long Gone Susan Philipsz, Poszliśmy do Croatan (wraz z Robertem Rumasem), Fabryka Mariusza Warasa i Krzysztofa Topolskiego, MORE IS MORE (wraz z Agnieszką Pinderą i Joanną Zielińską), Melancholii sprzeciwu (wraz z Agnieszką Pinderą), Spojrzenia 2011 oraz Dźwięki elektrycznego ciała (wraz z Davidem Crowleyem). Zwycięzca (z Agnieszką Pinderą) konkursu im. Igora Zabla w 2011 roku. Wykładał w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Członek AICA.

Honza Zamojski, Modernism, 2010, 10' (pętla)

W ramach Będzie się Dzieło!
Projekt oraz organizowane w jego ramach wydarzenia są częścią zadania Otwarta Przestrzeń Sztuki. Edukacja kulturalna w Bunkrze. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Nowe nabytki zostały zakupione w ramach zadania Podzielmy się Kolekcją! Rozbudowa kolekcji Bunkra Sztuki. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Będzie się Dzieło! Honza Zamojski

Wernisaż: 30.11.2012 (piątek), godz. 18

1.12.2012 – 27.01.2013
Kuratorka: Lidia Krawczyk

Gdy pojęcie „wystawa” odsyła nas wyłącznie do sklepowych witryn, kurator przywodzi na myśl nadzorcę sądowego, a artysta to dla nas jedynie piosenkarz estradowy (nie wspominając o galerii, która kojarzy się dziś już tylko z handlem), pomysł Honzy Zamojskiego, zatytułowany tajemniczo i perwersyjnie M D R N B D S M, może być nieco ryzykowny.
Lidia Krawczyk: Twój projekt przygotowany dla Bunkra Sztuki, który pokazujemy w ramach Będzie się Dzieło! to przewrotna gra z modernizmem, a więc między innymi ze wzniosłością, sterylnością, wyraźnym rozdzieleniem artysty od publiczności, a także rozróżnieniem na producenta i konsumenta. W jaki sposób wchodzisz w relacje z tymi klasycznymi cechami tradycyjnie rozumianej sztuki? Jak je wykorzystujesz i interpretujesz? Czy tytułowe związki oparte na dominacji i poddaństwie są dla Ciebie rzeczywiście aż tak ważne? A może sadyzm i masochizm* wpisujesz raczej do kanonu sztuki wysokiej, od której Ty się odcinasz?
Honza Zamojski: Trudno jest uciec od „klasycznych cech”, ponieważ już sama wystawa w galerii z wszystkimi standardowymi wystawowymi gadżetami, takimi jak tekst kuratorski, wernisaż itp. wpędza mnie w ten klasycyzm. Jednak nie mam z tym problemu, ponieważ idea M D R N B D S M właśnie na tym się opiera. Odsłaniam się, kładę karty na stół i pokazuję widzowi warsztat twórcy-demiurga, który pociąga za sznurki w ramach pewnego systemu, bo moim zadaniem jest tym razem „układanie ciastek”. Uwiązanie oraz dominacja działają natomiast w obu kierunkach: ja czuję się zdominowany i uwiązany, ale również dominuję i uzależniam. Te relacje, których terminologia zaczerpnięta jest z tzw. „kultury niskiej” sprawdzają się doskonale na polu sztuki. I chyba prowadzi to do banalnego wręcz wniosku, że w zasadzie te podziały na „wysokie” i „niskie” są już od dawna nieaktualne. Gra, bo chyba można tak mówić o M D R N B D S M, zaczyna się już na poziomie tytułu. Istotny jest zarówno język, jak i każdy składający się na wystawę element, choć dopiero całość „planszy” ma sens.
Lidia Krawczyk: Na wystawie zobaczymy rzeźby ze słodyczy wykonane specjalnie na Twoje zlecenie, zrzuty ekranu z uszkodzonych podczas awarii komputera plików, enigmatyczną publikację dotyczącą siły magnetycznego przyciągania (z tekstami Marco Antoniniego) oraz zapętlone wideo – instrukcję budowania wieży z ciastek. Cała przestrzeń Galerii Dolnej będzie jedną wielką instalacją, orkiestrą, w której Ty przyjmujesz rolę dyrygenta. Cały spektakl, jakim jest wystawa (od pierwszych szczegółowych projektów, poprzez zaplecze promocyjne, aż po pracę kuratorską), nadzorujesz z niebywałą maestrią i doświadczeniem. Nie dopuszczasz do siebie innych, chyba, że w roli zleceniobiorcy realizującego Twój pomysł. Na tej wystawie, w niespotykany u Ciebie dotąd sposób, wykorzystujesz nie własne produkty, lecz to, co ktoś zrobił według Twojego projektu. Wykorzystujesz także moją energię, chociaż nie tak łatwo daję się obezwładnić (stąd też ta – dialogiczna – forma tego komunikatu prasowego). Jak się z tym wszystkim czujesz?
Honza Zamojski: To jest moja rutyna, metoda pracy wynikająca z braku zaufania wobec innych ludzi, więc czuję się z tym naturalnie. Projekt dla Bunkra jest o tyle charakterystyczny, że faktycznie większość prac pokazywanych na wystawie nie jest „moja”. Zawłaszczam zero-jedynkowe produkty komputera, energię ludzi tworzących rzeźby ze słodyczy i siłę małych magnesów. Jednak każda z „prac” jest w jakimś sensie ułomna. Ta koślawość wynika z właściwości materii, z której jest zrobiona oraz z cech osobowych „podwykonawców”. Na przykład: magnetyczne rzeźby zawarte w publikacji można ułożyć na nieskończenie wiele sposobów, ale jednocześnie trzeba je budować według wynikających z praw fizyki reguł. One są naładowane dużą energią, a równocześnie bardzo kruche, łatwo zmieniają kształt, w zależności od tego jak ułożą się wektory siły przyciągania.
Nie podoba mi się słowo „spektakl”, którego używasz w odniesieniu do wystawy. Z kilku powodów. Po pierwsze zakłada „scenografię”, a po wtóre aktorów. Kontroluję czasoprzestrzeń galerii, to prawda, ale jednocześnie dystansuję się od niej, pozwalając działać w dużej mierze przypadkowi. Scenariusz dobrego spektaklu zakłada jakiś rodzaj zwieńczenia, katharsis, natomiast to jak skomponowana jest przestrzeń M D R N B D S M prowadzi raczej do braku puenty.
Lidia Krawczyk: Czy można pogodzić konceptualizm z artefaktem? Czy dzieło jest sztuką?
Honza Zamojski: Można pogodzić wszystko ze wszystkim.
* Tytuł wystawy jest kompilacją liter pochodzących ze słów modernizm (MDRN) oraz związanie [ang. bondage], dyscyplina, sadyzm i masochizm (BDSM).
Podziękowania dla Galerii Leto za wsparcie druku publikacji towarzyszącej wystawie.

Honza Zamojski, 2012

Honza Zamojski, 2012

Honza Zamojski, 2012

Honza Zamojski, 2012

Honza Zamojski, 2012

Honza Zamojski, 2012

Honza Zamojski, Modernism, DVD, 10′, loop

Honza Zamojski, Modernism, DVD, 10′, loop

Honza Zamojski, Modernism, DVD, 10′, loop

Honza Zamojski, Modernism, DVD, 10′, loop

Honza Zamojski, Modernism, DVD, 10′, loop

Honza Zamojski, Modernism, DVD, 10′, loop

Honza Zamojski (ur. 1981). Artysta sztuk wizualnych, kurator, redaktor i wydawca. Założyciel wydawnictwa Morava. Studiował w poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Grafiki. Pracuje w sposób kompleksowy.
Laureat wielu nagród i wyróżnień, w tym między innymi: stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP oraz  Visegrad Artist Residency Programme. Za publikację Jak jsem potkal dábla otrzymał w 2011 brązowy medal w konkursie „Najpiękniejsza Książka Świata 2010”, towarzyszącym Międzynarodowym Targom Książki w Lipsku. W tym samym roku został także laureatem Plebiscytu RDK organizowanego przez Program III Polskiego Radia, otrzymując tytuł Kulturysty Roku. Otrzymał również drugą nagrodę w konkursie „Spojrzenia” organizowanym przez Fundację Deutsche Bank oraz został nominowany w kategorii Sztuki Wizualne do nagrody Paszport Polityki.

Po wernisażu zapraszamy na spotkanie:
Co ma Honza do Kosutha?
Kosuth, Kolář, Morel, Moore, Monastyrski, Zamojski. O tym, co ich dzieli, a co łączy opowie Daniel Muzyczuk.
Więcej >>

W ramach Będzie się Dzieło!
Projekt oraz organizowane w jego ramach wydarzenia są częścią zadania Otwarta Przestrzeń Sztuki. Edukacja kulturalna w Bunkrze. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Nowe nabytki zostały zakupione w ramach zadania Podzielmy się Kolekcją! Rozbudowa kolekcji Bunkra Sztuki. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Będzie się Dzieło! Pokaz filmu 6 rzek

28.11.2012 (środa), godz. 19

Zapraszamy na spotkanie poświęcone krakowskim rzekom. Jeśli myślicie, że głównym zagrożeniem małopolskich rzek jest ich zanieczyszczenie, możecie się mocno zdziwić!
Na początek odbędzie się projekcja filmu 6 rzek Cecylii Malik i Piotra Pawlusa, w którym artystka odbywa podróż szlakiem sześciu krakowskich dopływów Wisły. Po projekcji prof. Roman Żurek z Instytutu Ochrony Przyrody Państwowej Akademii Nauk wygłosi wykład na temat dramatycznego stanu rzek w Małopolsce. Zapraszamy do wysłuchania wykładu i włączenia się do dyskusji o krakowskich rzekach.



Cecylia Malik, Piotr Pawlus, 6 rzek, 2012
Konsultacja naukowa dr Kazimierz Walasz

Prawdopodobnie nikt jeszcze nie spłynął wszystkimi rzekami Krakowa. Wbrew pozorom to zadanie wcale nie jest takie proste. Większość odcinków rzek jest niedostępna, otoczona ogrodzeniami ogródków działkowych i dziwnych postindustrialnych terenów. Doliny tych rzek to wąskie żyły dzikiej przyrody. Cecylia Malik postanowiła poznać miasto, w którym mieszka od urodzenia, od nowej, zupełnie nieznanej jej wcześniej strony. Projekt nawiązuje do zabaw z dzieciństwa, którym towarzyszyło odkrywanie nowych miejsc, krain znajdujących się 15 minut drogi od domu, nadawanie im nazw i trzymanie ich w tajemnicy.
Każdy film poświęcony jest innej krakowskiej rzece, będącej dopływem Wisły. Ukazują podróż, którą artystka odbyła za pomocą małej samodzielnie zrobionej łódki. Przewodnikiem artystki po krakowskich rzekach jest ornitolog dr Kazimierz Walasz.
Projekt 6 Rzek zrealizowano w ramach stypendium z budżetu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Cecylia Malik, Piotr Pawlus, 6 rzek, 2012

Cecylia Malik. Malarka, performerka, kuratorka i edukatorka. Jest autorką wielu wystaw i projektów artystycznych. Do najważniejszych z nich zaliczyć można: Ikonostas Miasto, Koncert u Pana Żula (Galeria Zderzak Kraków), 365 drzew i Power Beck (Bruksela 2011). Wspólnie z Justyną Koeke zrealizowała projekty: Ulica Smoleńsk 22/8 i Modraszek Kolektyw (akcja w obronie krakowskiego parku krajobrazowego Zakrzówek, która zjednoczyła bardzo wiele krakowskich środowisk, zyskała medialny rozgłos i znacząco wpłynęła na decyzje miasta w sprawie ochrony terenów zielonych). Za realizację projektu 365 drzew otrzymała tytuł Kulturystki roku 2010, przyznawany przez Instruktorów Radiowego Domu Kultury Programu 3 Polskiego Radia. Owocem nagrodzonego projektu jest publikacja, pod tym samym tytułem, wydana w 2011 roku w formie książki-albumu. Jest laureatką nagrody publiczności Kulturalne Odloty 2010 przyznawanej przez krakowską Gazetę Wyborczą – w kategorii Artysta Roku. Brała udział w Biennale fotografii w Poznaniu oraz w 11 Biennale Sztuki Współczesnej „Dialogues” w Petersburgu.

W ramach Będzie się Dzieło!

Projekt oraz organizowane w jego ramach wydarzenia są częścią zadania Otwarta Przestrzeń Sztuki. Edukacja kulturalna w Bunkrze. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Nowe nabytki zostały zakupione w ramach zadania Podzielmy się Kolekcją! Rozbudowa kolekcji Bunkra Sztuki. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Będzie się Dzieło! Jak zbudować rzeźbę z ciastek?

27.11.2012 (wtorek), godz. 17 

Warsztaty artystyczne pod okiem Honzy Zamojskiego i profesjonalnych cukierników. Będziecie mogli stworzyć rzeźby, które zostaną pokazane na wystawie M D R N B D S M.
Wśród materiałów znajdą się ciastka, wafle i cała masa innych słodkości. Przyjdź do Bunkra i pomóż stworzyć rzeźby, które zostaną następnie pokazane na wystawie Honzy Zamojskiego zatytułowanej MDRNBDSM.

Honza Zamojski, Modernism, DVD, 10', loop

Honza Zamojski (ur. 1981). Artysta sztuk wizualnych, kurator, redaktor, wydawca. Założyciel wydawnictwa Morava oraz członek Stowarzyszenia Starter. Studiował w poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Grafiki. Jego pracą dyplomową w Pracowni Typografii i Znaku (2008) był projekt We Came From Beyond / We Go Far Beyond w formie publikacji będącej podsumowaniem dwóch wystaw. Ten projekt zapoczątkował serię pytań towarzyszących artyście przy wielu projektach, których się podejmuje. Kluczowe dla Zamojskiego są zatem odpowiedzi na pytania: „jaki jest kontekst działania?”, „kto jest jego odbiorcą?” oraz jaka „jest moja intencja?”. Każda interwencja w przestrzeni jest zarazem komentarzem na temat autorstwa, sztuki, procesu tworzenia, wartości przedmiotu. Próba łączenia codzienności ze sztuką, bądź raczej włączenia sztuki w życie przybiera u artysty przeróżne formy, od dokumentowania i eksponowania prywatnych trofeów i gadżetów, poprzez udostępnianie osobistego archiwum, aż po manipulację przedmiotami codziennego użytku i nadawanie im zupełnie nowych znaczeń.
Laureat wielu nagród i wyróżnień, w tym między innymi: stypendium  Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP „Młoda Polska”, stypendium Visegrad Artist Residency Programme, drugie miejsce w 5. edycji konkursu Spojrzenia (2011), podczas Warszawskich Targów Książki otrzymał wyróżnienie 50. Konkursu „Najpiękniejsza Książka Roku 2009” za publikację Jak jsem potkal dábla w 2010, a w 2011 zdobył Brązowy Medal w konkursie „Najpiękniejsza Książka Świata 2010″, towarzyszącym Międzynarodowym Targom Książki w Lipsku. W tym samym roku został także laureatem Plebiscytu Radiowego Domu Kultury, organizowanego przez Program III Polskiego Radia, otrzymując tytuł Kulturysty Roku, otrzymał również drugą nagrodę w konkursie „Spojrzenia” organizowanym przez Fundację Deutsche Bank, oraz został nominowany w kategorii Sztuki wizualne do nagrody Paszport Polityki.

W ramach Będzie się Dzieło!
Projekt oraz organizowane w jego ramach wydarzenia są częścią zadania Otwarta Przestrzeń Sztuki. Edukacja kulturalna w Bunkrze. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Nowe nabytki zostały zakupione w ramach zadania Podzielmy się Kolekcją! Rozbudowa kolekcji Bunkra Sztuki. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Podzielmy się Kolekcją! Pokaz filmów

2.12.2012 (niedziela), godz. 12 

 

Pokaz filmów autorstwa węgierskich i słowackich artystów (m.in. Zsolta Keserue i Ilony Nemeth) poprowadzi Balázs Szász (Art Approach Association, Pecs, Węgry)

W programie pokazu znajdą się następujące filmy:

- Zsolt Keserue, “Target Panic”
- Anna Fabricius, “Winter Jobs: 6th Floor. Reactions to an assignment”
- Ilona Nemeth, “8 Man: Gizella, Flora, Timea”

Wydarzenie w języku angielskim.

W ramach Podzielmy się Kolekcją!
Projekt oraz organizowane w jego ramach wydarzenia są częścią zadania Otwarta Przestrzeń Sztuki. Edukacja kulturalna w Bunkrze. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Genderqueer po latach

20.11.2012 (wtorek), godz. 18 

Spotkanie z uczestnikami projektu Genderqueer (Tomaszem Kulką, Julie Land, Konstantym Wilkiem) oraz duetem artystycznym Lidia Krawczyk i Wojtek Kubiak poprowadzi Karolina Więckowska.

Lidia Krawczyk i Wojtek Kubiak, z cyklu Genderqueer : K., 2007

„Płeć, ciało i seksualność są podstawowymi pojęciami, w obrębie których poruszają się artyści, budując ten cykl. Płeć: rozumiana jako sfera zinterpretowanej i zuniwersalizowanej biologii, gdzie wszystko odwołuje nas do tego, co już wiemy o kobiecie i mężczyźnie; to schematy myślowe narzucające nam sposoby postrzegania i oceniania”.
Becoming, katalog wystawy, red. L. Krawczyk, B. Nowacka-Kardzis, Kraków 2008

Zapraszamy na spotkanie z uczestnikami projektu Genderqueer, zrealizowanego w latach 2006-2007 przez duet artystyczny Lidia Krawczyk & Wojciech Kubiak. Jak artyści i uczestnicy wspominają swój udział w projekcie? Czy miał on wpływ na ich życie? Jak refleksje budzi dzisiaj wśród jego autorów?
Lidia Krawczyk. Absolwentka Instytutu Sztuk Audiowizualnych oraz Podyplomowych Studiów Gender na Uniwersytecie Jagiellońskim. Artystka, medioznawczyni, krytyczka sztuki, zajmuje się krytyką feministyczną. Autorka tekstów do katalogów, książek i czasopism. Była współredaktorką internetowego czasopisma naukowego uniGENDER oraz redaktorką naczelną pisma teksty.bunkier.art.pl. Kuratorka i koordynatorka wystaw.
Od 2004 roku, we współpracy z Wojciechem Kubiakiem, zaczęła realizować projekty artystyczne. Tworzą obrazy, fotografie i wideo. Interesują ich zagadnienia płci, seksualności, społecznych struktur władzy oraz hegemonii. Za wspólnie zrealizowany projekt Pasywne. Więzy rodzinne zostali wyróżnieni na Triennale Malarstwa Rybie Oko 4 w Słupsku w 2006 roku. W 2007 roku otrzymali Grand Prix na 38. Ogólnopolskim Konkursie Malarstwa „Bielska Jesień”.
Wojtek Kubiak (ur. 1978). Absolwent i pracownik Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Laureat Stypendium Ministra Kultury (1999, 2003/2004), Stypendium Grazelli (2007) oraz Stypendium „Młoda Polska” (2008). Autor licznych wystaw indywidualnych, m.in. Samowyzwalacz, Galeria Malarstwa ASP, Kraków (2012, wspólnie ze Zbysławem Markiem Maciejewskim), Niezawodni, Galeria Nova, Kraków (2005). Od 2004 działa w duecie artystycznym z Lidią Krawczyk. Ich prace prezentowane były m.in. na wystawach indywidualnych Zaburzenia, Galeria Szara, Cieszyn (2012), Genderqueer, Galeria Platan, Budapeszt (2011), Monstrare, Collectiva, Berlin (2010), Becoming, Bunkier Sztuki, Kraków (2008) oraz na wielu wystawach zbiorowych.

W ramach Będzie się Dzieło! i Podzielmy się Kolekcją!

Projekt oraz organizowane w jego ramach wydarzenia są częścią zadania Otwarta Przestrzeń Sztuki. Edukacja kulturalna w Bunkrze. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Nowe nabytki zostały zakupione w ramach zadania Podzielmy się Kolekcją! Rozbudowa kolekcji Bunkra Sztuki. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Lidia Krawczyk i Wojtek Kubiak w Kolekcji Bunkra

Kolekcja Bunkra Sztuki powiększyła się o dwie prace Lidii Krawczyk i Wojtka Kubiaka, powstałe w ramach cyklu Genderqueer. Zobaczcie sami które z nich mamy na myśli!

Lidia Krawczyk i Wojtek Kubiak, Kalejdoskop, 2008, wideo 4-kanałowe / DVD, 10'02''

Lidia Krawczyk i Wojtek Kubiak, z cyklu Genderqueer: H., 2008, druk lambda, dibond, plexiglas, 100 cm x 66 cm

 Nowe nabytki zostały zakupione w ramach zadania Podzielmy się Kolekcją! Rozbudowa kolekcji Bunkra Sztuki. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Podzielmy się Kolekcją w listopadzie

W listopadzie w ramach cyklu Podzielmy się Kolekcją! przyjrzymy się pracom Lidii Krawczyk i Wojtka Kubiaka. Zachęcamy do dyskusji na temat tożsamości płciowej (nie tylko w sztuce!) oraz zagadnień związanych z kwestią gender. Tym razem sztuka będzie w wyjątkowy sposób łączyć się z życiem, gdyż jednym z poruszanych problemów stanie się wniesiony do Sejmu projekt ustawy o uzgodnieniu płci.

Program:

13.11.2012 (wtorek), godz. 18 | Płeć a prawo

Spotkanie z Anną Grodzką i Lalką Podobińską dotyczące projektu ustawy o uzgodnieniu płci poprowadzi Anna Lebensztejn.

20.11.2012 (wtorek), godz. 18 | Genderqueer po latach

Spotkanie z uczestnikami projektu Genderqueer (Tomaszem Kulką, Julie Land, Konstantym Wilkiem) oraz duetem artystycznym Lidia Krawczyk i Wojtek Kubiak poprowadzi Karolina Więckowska.

2.12.2012 (niedziela), godz. 12 | Projekcja

Pokaz filmów autorstwa węgierskich i słowackich artystów (m.in. Zsolta Keserue i Ivony Nemeth) poprowadzi Balázs Szász.

Wydarzenie w języku angielskim.

Lidia Krawczy i Wojtek Kubiak, z cyklu Genderqueer: M., 2007, olej na płótnie, 195 x 195 cm

Projekt Podzielmy się Kolekcją! w ramach programu Otwarta Przestrzeń Sztuki. Edukacja kulturalna w Bunkrze dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.