Znajdziecie ją pod adresem internetowym: www.bunkier.art.pl/outopos
Wchodźcie na naszą stronę i swoimi wyborami przekształcajcie diagram zaprojektowany przez artystę - Outopos to nie tylko praca wirtualna, ale i interaktywna!
<?xml version=”1.0″ encoding=”UTF-8″?>
<urlset xmlns=”http://www.Jakub.Woynarowski/Outopos/sitemap/2013″>
<url>
<loc>http://www.bunkier.art.pl/outopos</loc>
<lastmod>2013.07.14</lastmod>
<changefreq>kuratorka:Karolina.Vyšata</changefreq>
<priority> Zakup prac do Kolekcji Bunkra jest realizowany w ramach zadania Będzie się Dzieło! Rozbudowa Kolekcji Bunkra Sztuki. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego</priority>
</url>
<url>
<loc>http://Hipertekst</loc>
<lastmod>2013</lastmod>
<changefreq>Pierwsze w Kolekcji Bunkra Sztuki w pełni wirtualne dzieło<changefreq>
<priority>Interaktywny diagram Outopos Jakuba Woynarowskiego został zrealizowany jako hipertekstowa struktura łącząca grafikę, tekst i animację. W swojej konstrukcji stanowi siatkę pojęciową, w którą wpisane zostało zagadnienie utopii jako paradoksalnego „nie-miejsca” (outopos). Przestrzeń wirtualna wydaje się być naturalnym środowiskiem współczesnej refleksji na temat utopii, w pewnym sensie wpisując się w ramy wielowymiarowej konstrukcji o znamionach nowego (lepszego?) świata. Jedną z cech diagramu jest ciągła zmiana – użytkownik poprzez wnikanie w wielowarstwową tkankę diagramu i analizę licznych odwołań i relacji między pojęciami, sam wpływa na kształt (nie tylko graficzny) pracy. Diagram o (nie)skończonych możliwościach interpretacji z łatwością wciąga odbiorcę w tworzenie własnych skojarzeń i (utopijnych) projektów</priority>
</url>
<url>
<loc>http://Metadane</loc>
<lastmod>2012/2013</lastmod>
<priority>INTERNET/współczesna technologiczna utopia, której ideę najlepiej opisuje słynny „Simple Net Art Diagram” autorstwa MTAA, wskazujący na fakt, iż Internet nie tyle „jest”, co nieustannie „wydarza się” pomiędzy użytkownikami. Internet posiada również wiele cech konceptualnej „sztUki niemożliwej” opisanej w latach siedemdziesiątych XX wieku przez Jerzego Ludwińskiego<priority>
<priority> ETAP ZEROWY/ostatnie stadium procesu dematerializacji dzieła sztuki według Jerzego Ludwińskiego; potencjalnie pierwsza faza nowego, hipotetycznego procesu (o wektorze skierowanym nie tyle „na zewnątrz”, co „do wewnątrz” powstałej struktury). Według Ludwińskiego po fazach „przedmiotu”, „przestrzeni”, „czasu” i „wyobraźni” nastąpić miałaby faza „totalna”, a następnie „zerowa”, ujawniająca za pomocą nowych środków przekazu procesy rozgrywające się w ludzkiej świadomości<priority>
<priority> WIRTUALNE/REALNE/w średniowiecznym języku teologicznym używano terminu virtualis w kontekście pojęcia vis (siła, władza): „wirtualna” była jakaś całość, która składa się z działających sił, bądź też pewna potencjalność, której istnienie nie jest dla każdego dostępne. Obecnie technologiczna „wirtualność” pozostaje w ścisłym związku z dostępną zmysłom realnością; wynalazek Internetu zdaje się znosić tradycyjną opozycję „realne-wirtualne”<priority>
<priority>ŚWIAT ZASTANY/aktualny, dostępny nam obraz świata; „punkt widokowy” na realnie oddziałującą przeszłość i „wirtualną” przyszłość <priority>
<priority>UTOPIA/DYSTOPIA/gr. ou-topos, „nie-miejsce” / eu-topos, „dobre miejsce” / dus-topos, „złe miejsce”. Projekt idealnego ustroju społeczno-politycznego i jego zaprzeczenie, wynikłe z obserwacji destruktywnych aspektów zastanej rzeczywistości. Według Karla Mannheima utopie wdrażane w życie, zmieniają się w posiadające negatywny oddźwięk ideologie, niebezpieczne w swej istocie dla istnienia społeczeństwa, w jakim się ukształtowały<priority>
<priority>IDEOLOGIA/konstrukt powstały w wyniku połączenia uniwersalnej „idei” z porządkującym „logosem” (językiem/rozumem); wspólnota światopoglądów, u podstaw której tkwi świadome dążenie do realizacji partykularnego interesu konkretnej grupy społecznej<priority>
<priority> INNOWACJA/kreatywna idea dynamizująca zastany, statyczny „ład”; zgodnie z etymologią (łac. innovatio, „odnowienie”), innowacja jest nie tyle kreacją ex nihilo, co wynikiem transmutacji istniejących form<priority>
<priority> ŁAD/CHAOS/statyczna, harmonijna struktura i dynamiczny, dysharmonijny żywioł. Zgodnie z grecką mitologią chaos w sposób paradoksalny spełnia jednak rolę porządkującą – nie posiada wewnętrznych granic, ale sam staje się granicą rozdzielającą żywioły<priority>
<priority> KONSTRUKCJA/DEKONSTRUKCJA/estetyczna konsekwencja opozycji między „ładem” a „chaosem”, która skutkuje konfrontacją logicznej konstrukcji i nieprzewidywalnej fragmentacji<priority>
<priority> REGRESJA/TRANSGRESJA/w psychologii i filozofii pojęcie „transgresji” funkcjonuje jako nazwa procesu związanego z przekraczaniem granic biologii, osobowości lub norm społecznych. Termin „regresja” związany jest z odwróceniem tego wektora i powrót do wcześniejszego okresu rozwojowego<priority>
<priority> FILOZOFIA/FIZJOLOGIA/dwa bieguny ludzkiej wiedzy: filozofia zajmuje się ogólnymi zagadnieniami dotyczącymi natury świata, zaś jej rewersem jest skoncentrowana na materii fizjologia – nauka o mechanizmach rządzących przebiegiem czynności życiowych organizmów<priority>
<priority> SUBLIMACJA/DESUBLIMACJA/dwa wektory opisanego przez Freuda procesu psychologicznego, związanego z sytuacją „uwznioślenia”, a więc przesunięcia popędu z celu, którego nie można zrealizować (ze względu na niezgodność z przyjętymi zasadami), na inny, zastępczy obiekt lub czynność. Theodor Adorno twierdził, że współcześnie wkraczamy w tak zwany „świat administrowany”, którego cechą naczelną jest „represyjna desublimacja”. Nie rządzi nią już stara logika „wypierania” id (sfery biologicznych popędów człowieka), lecz perwersyjny pakt zawarty między superego (władzą społeczną) a samym id, kosztem ego („ja”)<priority>
<priority> ALBEDO/NIGREDO/ROBEDO/łac. „czernienie” – „bielenie” – „czerwienienie”. trzystopniowy model alchemicznego Opus Magnum, pozwalającego na wydobycie „nowego ładu” z pierwotnego żywiołu chaosu. Carl Gustav Jung interpretował nauki alchemików jako symboliczne opisy psychicznego procesu przemiany. Obecny w teorii psychoanalizy motyw sublimacji – przemiany tego, co „niskie”, w to, co szlachetne – jest jednym z najważniejszych wątków opowieści o produkcji kamienia filozoficznego<priority>
<priority> WIEŻA BABEL/monumentalna budowla, która według przekazu biblijnego wznoszona była jako znak, dzięki któremu ludzie „nie rozproszą się”. Obawiając się siły zjednoczonej ludzkości, Bóg pomieszał budowniczym języki, uniemożliwiając im dalszą pracę<priority>
<priority> PANOPTICON/koncepcja „idealnego” więzienia sformułowana przez Jeremy’ego Benthama, w której strażnik – jako umieszczony centralnie niewidzialny obserwator – jest zarazem punktem odniesienia, obserwowanym przez więźniów<priority>
<priority> PUNKT WIDZENIA/perspektywa oglądu świata, wyrażająca napięcie między jednostkowym subiektywizmem, a relatywizmem wynikającym z konfrontacji wielu spojrzeń. Paradoks związany z tzw. „neutralnym punktem widzenia” ujawnia Wikipedia, aspirująca do statusu globalnej kompilacji ludzkiej wiedzy: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Neutralny_punkt_widzenia<priority>
</url>
<url>
<loc>http://Jakub.Woynarowski</loc>
<lastmod>ur.1982</lastmod>
<priority>Studiował na Wydziale Grafiki (dyplom w 2007) oraz w Międzywydziałowej Pracowni Intermediów ASP w Krakowie; obecnie prowadzi zajęcia w Pracowni Rysunku Narracyjnego na macierzystej uczelni. Designer i ilustrator. Twórca komiksów, artbooków, atlasów wizualnych, filmów, instalacji. Inicjator działań site specific w przestrzeni publicznej (m.in. Civitas Munita w ramach 5. Artboom Festival). Niezależny kurator (Quadratum Nigrum, Body in the Library, Orbis Pictus, White cubes / Black holes). Współtwórca kuratorskich projektów gonzo (m.in. CSW Zamek Wawelski – z Anetą Rostkowską). Autor książek Manggha i The Story of Gardens; redaktor wizualny tomów Wunderkamera. Kino Terry’ego Gilliama i Corpus Delicti. Członek kolektywu Quadratum Nigrum (z Mateuszem Okońskim i Jakubem Skoczkiem). Twórca projektów z pogranicza teorii i praktyki artystycznej. Podejmuje zagadnienia związane z krytyką instytucjonalną, archeologią awangardy oraz filozofią posthumanistyczną. Mieszka i pracuje w Krakowie</priority>
<loc>http://wernalina.blogspot.com</loc>
</url>
</urlset>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz